Η  κτηνοτροφία (εκτατική, υπαίθρια κτηνοτροφία) και η γεωργία υψηλής φυσικής αξίας (εκτατικά γεωργικά συστήματα που αποφέρουν σημαντικά οφέλη βιοποικιλότητας) είναι σημαντικά αλλά απειλούμενα συστήματα χρήσης γης στην Ευρώπη. Σε σύγκριση με άλλες χρήσεις γης, αποφέρουν σημαντικά οφέλη για την άγρια ζωή και σε ολόκληρη την Ευρώπη διατηρούν σημαντικούς οικοτόπους και είδη. Συχνά οι σχέσεις μεταξύ αυτών των τύπων χρήσης γης και της άγριας ζωής μπορεί να είναι θετικές ή αλληλοενισχυόμενες. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προκλήσεις.

Ιστορικά, τόσο οι κτηνοτρόφοι όσο και η άγρια ζωή μοιράζονταν τους ίδιους χώρους, αλλά μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, η ευρωπαϊκή άγρια ζωή μειώθηκε σημαντικά καθώς η γεωργία εντάθηκε. Ο 20ός αιώνας έφερε την ανάκαμψη των άγριωνζώων, με τη βοήθεια του ελεγχόμενου κυνηγιού και των συμβιβασμών μεταξύ των χρηστών γης. Με την αύξηση των θηραμάτων, τα μεγάλα σαρκοφάγα, όπως οι λύκοι, έχουν επανακάμψει φυσικά σε περιοχές που ζούσαν στο παρελθόν. Ορισμένα από αυτά τα είδη μπορεί να ανταγωνίζονται τα συστήματα εκτροφής αγριόχοιρων και ελαφιών και να προκαλούν σημαντικές ζημίες, π.χ. ζημίες στις καλλιέργειες αγριόχοιρων ή ελαφιών και λεηλασίες ζώων από λύκους ή αρκούδες. Η επιστροφή τους έχει προκαλέσει πολωμένες κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικές συζητήσεις υψηλού επιπέδου σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης αυτών των ειδών.

Οι συγκρούσεις γύρω από την άγρια ζωή, ιδίως τους λύκους, έχουν εστιάσει και πάλι την προσοχή στον τρόπο με τον οποίο η καλλιέργεια χαμηλής έντασης επηρεάζεται από την παρουσία τους. Η  κτηνοτροφία και τα γεωργικά συστήματα υψηλής φυσικής αξίας αντιμετωπίζουν πολλαπλές προκλήσεις όσον αφορά την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα τους. Η εύρεση αποτελεσματικών κτηνοτροφικών πρακτικών για την αντιμετώπιση της επιστροφής της άγριας ζωής αποτελεί μια πρόσθετη δυσκολία, εκτός από πολλές άλλες. Είναι σημαντικό η αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος να μην επιβαρύνει μόνο ένα μέρος της κοινωνίας.