Od górskich pastwisk do badań: Dwie kobiety łączą pasterstwo i konserwację

Zuriñe Iglesias González (Madryt, 27) i Angie Ruiz (Reus, 29) reprezentują nowe pokolenie kobiet, które budują powiązania między współczesnym pasterstwem a naukami konserwatorskimi. Ich zróżnicowane pochodzenie i wspólne zaangażowanie w poszukiwanie sposobów równoważenia zwierząt gospodarskich i dzikiej fauny i flory w tych samych przestrzeniach podkreślają znaczenie lokalnej wiedzy i doświadczenia w kształtowaniu zrównoważonej przyszłości europejskich krajobrazów wiejskich.

Życie na pastwiskach

Zuriñe dorastała w pobliżu Madrytu i pracowała jako pasterzka i serowarka w Hiszpanii, Włoszech i Niemczech. Obecnie mieszka w Alpach i uczestniczy w pilotażowych projektach ochrony stad w Austrii, dostosowując gospodarowanie zwierzętami gospodarskimi do obecności dużych drapieżników, takich jak wilki. Jej praktyczne doświadczenie obejmuje używanie psów do opieki nad zwierzętami gospodarskimi i ogrodzeń elektrycznych oraz równoważenie tradycyjnych praktyk z nowoczesnymi rozwiązaniami. Wszystkie uchwycone na jej profilu na Instagramie, wraz z koleżanką Celią, Pastoras nómadas. „Pastoralizm to coś więcej niż tylko praca – to styl życia, który łączy ludzi, zwierzęta i ziemię” – wyjaśnia Zuriñe.

Angie, biolog środowiska z Reus, nigdy nie wyobrażała sobie, że jej ścieżka doprowadzi ją z miasta do odległych górskich krajobrazów Asturii (północna Hiszpania). Jej pierwsze doświadczenie w ograniczaniu konfliktów między zwierzętami gospodarskimi a dużymi drapieżnikami miało miejsce podczas studiów magisterskich w Lozannie, gdzie zgłosiła się na ochotnika do OPPAL, projektu monitorującego stada na terytorium wilków. Zainspirowana praktycznymi realiami i wyzwaniami życia wiejskiego, później współtworzyła Les Mastines w Asturii – udana inicjatywa wolontariacka wspierająca lokalnych rolników i pasterzy w monitorowaniu i nadzorze oraz wspierająca dialog między światem miejskim i wiejskim.

Łączenie duszpasterstwa i nauki

Pasja Zuriñe do pasterstwa doprowadziła ją do badań z CITA, organizacją partnerską w ramach finansowanego przez UE projektu CoCo (Współtworzenie współistnienia). Jej podwójna rola daje jej wyjątkową perspektywę na to, jak systemy pasterskie współdziałają z dziką przyrodą i jak mogą się dostosować, aby zapewnić współistnienie. Wspiera CITA w mapowaniu różnorodności ekstensywnych i półekstensywnych systemów duszpasterskich w Hiszpanii. Jej praca – przeprowadzanie badań wśród rolników i przeprowadzanie wywiadów – dostarcza istotnych informacji na potrzeby opartych na dowodach strategii współistnienia upraw. „Dzięki tym badaniom dążymy do tego, aby systemy pasterskie pozostały zrównoważone i odporne, nawet jeśli dostosowują się do wyzwań stawianych przez duże drapieżniki” – mówi Zuriñe.

Droga Angie od ekologii akademickiej do praktycznego pasterstwa pogłębiła jej przekonanie, że politykę ochrony środowiska muszą kształtować osoby mieszkające i pracujące najbliżej ziemi. Obecnie z siedzibą w Picos de Europa równoważy własną działalność hodowlaną z doradztwem środowiskowym i współpracą przy projektach takich jak CoCo. „Zarządzanie środowiskiem i jego ochrona mogą odnieść sukces tylko wtedy, gdy zostaną usłyszane wszystkie głosy – zwłaszcza głosy społeczności lokalnych” – mówi.

Wspólny głos na rzecz koegzystencji

Zarówno Zuriñe, jak i Angie pokazują, że przyszłość współistnienia ludzi i dzikiej przyrody zależy od zintegrowania wiedzy lokalnych pasterzy z badaniami naukowymi. Ich historie są świadectwem wartości współpracy między pasterzami, naukowcami i decydentami politycznymi oraz znaczenia słuchania osób na pierwszej linii interakcji człowiek-dzikie życie. Pracując razem, pomagają budować praktyczne, integracyjne rozwiązania, które przynoszą korzyści zarówno ludziom, jak i dzikiej przyrodzie.

Wizyta Pastoras Nómadas przy https://www.instagram.com/pastoras_nomadas/.

Wizyta Les Mastines przy https://www.lesmastines.org/.